.png)
Έχουν περάσει 157 χρόνια από τότε που το αμερικανικό σύνταγμα απαγόρευσε τη δουλεία σε κατοικίες - στην οποία ένα άτομο είναι νόμιμη ιδιοκτησία ενός άλλου - αλλά άφησε σε ισχύ μια εξαίρεση για τους καταδικασμένους κρατούμενους.
Σε όλες τις ΗΠΑ, η δουλεία ή η ακούσια δουλεία εξακολουθούν να είναι νόμιμες ως τιμωρία για ένα έγκλημα.
Αλλά στις 8 Νοεμβρίου, οι ψηφοφόροι σε πέντε πολιτείες - Αλαμπάμα, Λουιζιάνα, Όρεγκον, Τενεσί και Βερμόντ - θα αποφασίσουν εάν θα αφαιρέσουν αυτές τις εξαιρέσεις από τα συντάγματα των πολιτειών τους και αν θα απαγορεύσουν εντελώς τη δουλεία.
Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να επιτρέψει στους κρατούμενους να αμφισβητήσουν την καταναγκαστική εργασία. Περίπου 800.000 εργάζονται επί του παρόντος για πένες, ή για τίποτα. Επτά πολιτείες δεν πληρώνουν κανένα μισθό στους εργαζόμενους στις φυλακές για τις περισσότερες θέσεις εργασίας.
Οι υποστηρικτές της αλλαγής λένε ότι είναι ένα εκμεταλλευτικό παραθυράκι που πρέπει να κλείσει.
Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η κίνηση δεν είναι οικονομικά προσιτή και θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακούσιες συνέπειες στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης.
«Δούλεψα 25 χρόνια και γύρισα σπίτι με 124 δολάρια»
Οι ρίζες του σύγχρονου συστήματος πηγάζουν από τους αιώνες της υποδούλωσης των Αφροαμερικανών, λένε ερευνητές για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στα χρόνια μετά την απαγόρευση της δουλείας, ψηφίστηκαν νόμοι που στόχευαν ειδικά να καταστείλουν τις κοινότητες των μαύρων και να τους εξαναγκάσουν σε φυλακές όπου θα έπρεπε να εργαστούν.
Τώρα, ορισμένοι φυλακισμένοι μαύροι Αμερικανοί εξακολουθούν να αναγκάζονται να μαζεύουν βαμβάκι και άλλες καλλιέργειες στις νότιες φυτείες όπου οι προπάτορές τους ήταν αλυσοδεμένοι.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν είχαν ποτέ μια μέρα χωρίς κωδικοποιημένη δουλεία», λέει ο Curtis Ray Davis II, ο οποίος πέρασε πάνω από 25 χρόνια υπηρετώντας σκληρά έργα σε φυλακή της Λουιζιάνα για έναν φόνο που δεν διέπραξε, προτού του δοθεί χάρη το 2019.
Ο κ. Ντέιβις είχε διάφορες θέσεις εργασίας στο διαβόητο κρατικό σωφρονιστικό ίδρυμα της Λουιζιάνα - με το παρατσούκλι της Αγκόλα από τη χώρα από την οποία ήρθαν πολλοί από τους Αφρικανούς σκλάβους στην περιοχή.
«Δούλεψα 25 χρόνια και γύρισα σπίτι με 124 δολάρια», λέει ο κ. Ντέιβις, ο οποίος δεν πληρωνόταν ποτέ πάνω από 20 σεντς την ώρα για τη δουλειά του, η οποία, όπως λέει, ήταν «παρά τη θέλησή μου και υπό την απειλή όπλου».
Περίπου το 75% των κρατουμένων στο σωφρονιστικό ίδρυμα είναι μαύροι, σύμφωνα με την Innocence Project, μια ομάδα που εργάζεται για την απαλλαγή των αδίκως καταδικασμένων κρατουμένων.
Υποστηρίζουν ότι η Αγκόλα είναι ουσιαστικά ένα μέρος όπου η αμερικανική σκλαβιά δεν τελείωσε ποτέ.
«Αν και η δουλεία καταργήθηκε, ήταν στην πραγματικότητα απλώς μια μεταβίβαση ιδιοκτησίας από τη σκλαβιά και την ιδιωτική ιδιοκτησία στην κυριολεκτικά επικυρωμένη από το κράτος δουλεία», λέει η Savannah Eldrige από το Εθνικό Δίκτυο κατάργησης της δουλείας.
Η οργάνωσή της εργάζεται για να επεκτείνει τον αριθμό των πολιτειών που απαγορεύουν τη δουλεία χωρίς εξαιρέσεις και προσπάθησε να πείσει τους νομοθέτες στην Ουάσιγκτον να περάσουν έναν παρόμοιο νόμο που τροποποιεί το Σύνταγμα των ΗΠΑ.
Το Κολοράντο, η Νεμπράσκα και η Γιούτα έχουν εγκρίνει μέτρα που απαγορεύουν όλες τις μορφές δουλείας από το 2018. Η κ. Έλντριτζ σημειώνει ότι το κίνημα έχει προσελκύσει δικομματική υποστήριξη - ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να περάσει στη Γιούτα και τη Νεμπράσκα που κυριαρχούν οι Ρεπουμπλικάνοι.
Το 2023, προβλέπει ότι 18 νομοθετικά σώματα πολιτειών θα ψηφίσουν νομοθεσία για την απαγόρευση της δουλείας.
Οι σερίφηδες προειδοποιούν για «αεπιθύμητες συνέπειες»
Πολύ λίγοι σημαντικοί αντίπαλοι έχουν αντιταχθεί στις προσπάθειες των κρατών να καταργήσουν τη γλώσσα της δουλείας, αλλά το κίνημα συνάντησε κάποια αντίσταση από επικριτές που λένε ότι θα ήταν πολύ ακριβό να πληρωθούν οι σωστοί μισθοί των κρατουμένων, ότι δεν αξίζουν την ίδια αποζημίωση - ή ότι οι αλλαγές θα μπορούσαν να θέσουν σε μειονεκτική θέση τους κρατούμενους.
Μια ψηφοφορία στο νομοθετικό σώμα της Καλιφόρνια για την αφαίρεση των παραπομπών στη δουλεία από το νόμο απέτυχε αυτό το καλοκαίρι, αφού οι Δημοκρατικοί, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνήτη, προειδοποίησαν ότι θα κόστιζε περισσότερα από 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια (1,3 δισεκατομμύρια λίρες) για να πληρωθεί ο κατώτατος μισθός των κρατουμένων 15 δολάρια την ώρα.
Η Ένωση Σερίφηδων της Πολιτείας του Όρεγκον αντιτίθεται στο μέτρο εκεί, λέγοντας ότι θα οδηγήσει σε "αεπιθύμητες συνέπειες" και στην απώλεια όλων των "μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων", τα οποία περιλαμβάνουν εργασίες με χαμηλά αμειβόμενα καθήκοντα, όπως εργασία στη βιβλιοθήκη, την κουζίνα και το πλυντήριο.
Η ομάδα λέει ότι αυτά δίνουν στους κρατούμενους κάτι να κάνουν και «χρησιμεύουν ως κίνητρο για καλή συμπεριφορά» - κάτι που είναι ένας παράγοντας κατά τη διάρκεια των ακροάσεων αποφυλάκισης υπό όρους.
Λέει ότι δύο προβλήματα με το μέτρο είναι ότι ισχύει μόνο για όσους έχουν καταδικαστεί, αφήνοντας έξω τα άτομα που βρίσκονται υπό κράτηση και ότι θα μπορούσε να σημάνει το τέλος οποιουδήποτε σωφρονιστικού προγράμματος που δεν έχει εγκριθεί ρητά από δικαστική ποινή.
- Η πόλη των ΗΠΑ πληρώνει (μερικούς) μαύρους κατοίκους αποζημιώσεις
- Είστε Αμερικανός ψηφοφόρος;
«Οι σερίφηδες του Όρεγκον δεν επιδοκιμάζουν ούτε υποστηρίζουν τη δουλεία και/ή την ακούσια υποτέλεια σε καμία μορφή», αναφέρει η ένωση σε ένα φυλλάδιο προς τους ψηφοφόρους, προσθέτοντας ότι η ψήφιση του μέτρου «θα οδηγήσει στην εξάλειψη όλων των μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων και θα αυξήσει το κόστος για την τοπική σωφρονιστικές επιχειρήσεις».
Οι κρατούμενοι συμβάλλουν στην εφοδιαστική αλυσίδα και την οικονομία με πολλούς τρόπους, μερικοί από τους οποίους προκαλούν έκπληξη.
Τους έχουν αναθέσει να κατασκευάσουν τα πάντα, από γυαλιά μέχρι πινακίδες αυτοκινήτου μέχρι παγκάκια στο αστικό πάρκο. Επεξεργάζονται βοδινό κρέας, γάλα και τυρί και εργάζονται σε τηλεφωνικά κέντρα υποστήριξης για κρατικούς φορείς και μεγάλες εταιρείες.
Μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί ποιες επιχειρήσεις έχουν χρησιμοποιήσει εργατικό δυναμικό στη φυλακή, καθώς η εργασία συνήθως εκτελείται για έναν υπεργολάβο. Στη συνέχεια, ο υπεργολάβος πουλά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες σε μεγάλες εταιρείες που μερικές φορές δεν γνωρίζουν την προέλευσή τους.
Εταιρείες που έχουν προηγουμένως επωφεληθεί από την εργασία στη φυλακή μόνο στη Γιούτα περιλαμβάνουν την American Express, την Apple, την Pepsi-Co και την FedEx, σύμφωνα με έκθεση του Ιουνίου από την American Civil Liberties Union (ACLU).
Τουλάχιστον 30 πολιτείες περιλαμβάνουν σωφρονιστικούς υπαλλήλους στα σχέδια επείγουσας λειτουργίας τους για φυσικές καταστροφές και άλλες πολιτικές αναταραχές. Καταπολεμούν τις πυρκαγιές σε τουλάχιστον 14 πολιτείες, σύμφωνα με την έκθεση της ACLU.
Ωστόσο, οι ζωές των κρατουμένων είναι απίθανο να αλλάξουν σε μια νύχτα, εάν οι πέντε πολιτείες με τις επερχόμενες ψηφοφορίες υποστηρίξουν μια αλλαγή.
«Αυτά τα δημοψηφίσματα είναι απαραίτητα αλλά όχι επαρκή για τον τερματισμό της δουλείας», λέει η Jennifer Turner, ερευνήτρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα της ACLU. Τα δικαστήρια θα πρέπει ακόμα να ερμηνεύσουν τα δικαιώματα των σωφρονιστικών εργαζομένων και εάν θα λάβουν επιδόματα - όπως άδεια αναρρωτικής - που δικαιούνται νομικά άλλοι μη έγκλειστοι εργαζόμενοι.
Σε πολιτείες που προηγουμένως είχαν αφαιρέσει την εξαίρεση από τη δουλεία, τα αποτελέσματα διέφεραν.
Στο Κολοράντο, ένας κρατούμενος μήνυσε το κράτος, υποστηρίζοντας ότι παραβίαζε την απαγόρευση της δουλείας. Ωστόσο, ένα δικαστήριο αποφάσισε τον Αύγουστο ότι οι ψηφοφόροι δεν είχαν σκοπό να καταργήσουν κάθε εργασία στη φυλακή και απέρριψε την υπόθεση.
Μια φυλακή στη Νεμπράσκα άρχισε να πληρώνει τους κρατούμενους από 20 έως 30 δολάρια την εβδομάδα μετά την άρση της εξαίρεσης εκεί, σύμφωνα με τους New York Times.
Αναμένονται περισσότερες νομικές προκλήσεις καθώς οι κρατούμενοι συνεχίζουν να πιέζουν για δικαιώματα και προστασίες.
Ο κ. Ντέιβις, ο οποίος φυλακίστηκε άδικα στη Λουιζιάνα, λέει ότι η άρση της εξαίρεσης από τις φυλακές θα αφαιρέσει ένα «κίνητρο» για την πολιτεία καταγωγής του να φυλακίσει τους πολίτες της.
«Πιστεύω ότι κάθε άτομο με συνείδηση, κάθε άτομο που κατανοεί το δίκαιο ιδιοκτησίας, κατανοεί ότι τα ανθρώπινα όντα δεν πρέπει να είναι ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων», λέει στο BBC News.
«Και δεν πρέπει να είναι ιδιοκτησία της πολιτείας της Λουιζιάνας».